شب لیله الرغائب
چه نالم؟ چه گویم به تو در شب آرزو
که نزدت ندارد دگر این حقیر آبرو
فقط یک کلام: جان مهدی سلامت بود
که هرگز ندارم جز این آرزو...
در ماههاي رجب، شعبان و رمضان شبي شريف و پر فضيلت
در ماه رجب، شب ليله الرغائب، در ماه شعبان ليله الرحمه و در ماه رمضان، شب قدر كه از همه اين شبها افضلتر است الرغايب و ماه رجب را تمريني براي شب قدر ميدانند
شب ليله الرغائب، شب بخششهاي بزرگ است كه پيامبر گرامي اسلام (ص) فرمودند كه از آن شب غافل نشويد، چرا كه چون پاسي از شب گذشت
هيچ فرشتهاي نيست مگر اين كه در كنار كعبه آيد و آنگاه خداي بزرگ نظر رحمت بر آنان اندازد سعي كنيم كه اين شب را از دست ندهيم و از لحظههاي اين شب به خوبي استفاده كنيم
در نوبتی دوباره دلت را مرور کن
از غم به هر بهانه ممکن عبور کن
گیرم که تمام راه تو مسدود شد ، بگرد
یک آسمان تازه و یک جاده جور کن
- ليله الرغائب
رجب ماه پر بركتي است و اولين شب جمعه ماه رجب، ليله الرغائب يا شب آرزوها نام دارد ليله الرغائب هزاران ملائك بر زمين فرود ميآيند تا بنده هرچه آرزو، دعا و حاجات دارد، را بيان كند و خداوند بي صبرانه منتظر شنيدن آنها است
تا اجابت كند درهاي رحمت الهي به سوي زمينيان گشوده ميشود و عرشيان همه آمادهاند، تا در مهماني زمينيان حضور يابند چرا كه اين شب استغفار است
اين شب، شب اميد به رحمت پروردگار و شب دستهاي خالي است كه تا اوج آسمان پر ميكشند و شبي كه قفل دلها باز ميشود، اشك، چشمها را خيس ميكند و در اين شب خداوند بيبهانه ميبخشد و رحمت خود را بر بندگان عطا ميكند
اعمال در شب ليله الرغائب
رجب ماه خدا است و بسيار سفارش شده است كه اولين پنج شنبه ماه رجب را بندگان روزه بگيرند كه ثواب و بركات زيادي دارد كه هر كس يك روز از ماه رجب را روزه بگيرد، غضب الهي از او دور شده و موجب خشنودي خدا ميشود
در شب آروزها نمازي است كه هر كس اين نماز را بخواند، در شب اول قبرش خداوند ثواب اين نماز را با روي گشاده به سوي او ميفرستد
شب اميد به درگاه پروردگار است و در اين شب دري از درهاي رحمت حق براي مناجات با خدا باز ميشود.
"رجب"، ماه خداست؛ ماه پر بركتی است كه اعمال بسیاری برای آن ذكر شده است. باید خود را در دریای زلالش بشوییم تا پاک شویم. پیامبر اكرم(صلی الله علیه و آله) فرمود: هر كس یك روز از ماه رجب را روزه بگیرد، موجب خشنودی خدا می شود و غضب الهی از او دور می گردد و دری از درهای جهنم بر روی او بسته می شود.
اعمال ماه های رجب و شعبان، جهت آماده ساختن روح برای شركت در میهمانی ماه مبارك رمضان می باشد. برای درك عظمت ماه رمضان باید از قبل خود را آماده نمائیم.
پیامبر اكرم(صلی الله علیه و آله) فرمود: ماه رجب، ماه استغفار امت من است. پس در این ماه بسیار طلب آمرزش كنید كه خدا آمرزنده و مهربان است.
اولین شب جمعه ماه رجب را لیلة الرغائب نامند. در این شب ملائك بر زمین نزول می كنند. برای این شب عملی از رسول خدا(صلی الله علیه و آله) ذكر شده است كه فضیلت بسیاری دارد و بدین قرار است:
روز پنج شنبه اول آن ماه - در صورت امكان و بلا مانع بودن - روزه گرفته شود. چون شب جمعه شد مابین نماز مغرب و عشاء دوازده ركعت نماز اقامه شود كه هر دو ركعت به یك سلام ختم می شود و در هر ركعت یك مرتبه سوره حمد، سه مرتبه سوره قدر، دوازده مرتبه سوره توحید خوانده شود. و چون دوازده ركعت به اتمام رسید، هفتاد بار ذكر" اللهم صل علی محمد النبی الامی و علی آله" گفته شود. پس از آن در سجده هفتاد بار ذكر "سبوحٌ قدوسٌ رب الملائكة والروح" گفته شود. پس از سر برداشتن از سجده، هفتاد بار ذكر "رب اغفر وارحم و تجاوز عما تعلم انك انت العلی الاعظم" گفته شود. دوباره به سجده رفته و هفتاد مرتبه ذكر "سبوح قدوس رب الملائكة والروح" گفته شود. در اینجا می توان حاجت خود را از خدای متعال درخواست نمود. ان شاء الله به استجابت می رسد.
پیامبر اكرم( صلی الله علیه و آله) در فضیلت این نماز می فرماید: كسی كه این نماز را بخواند، شب اول قبرش خدای متعال ثواب این نماز را با زیباترین صورت و با روی گشاده و درخشان و با زبان فصیح به سویش می فرستد. پس او به آن فرد میگوید: ای حبیب من، بشارت بر تو باد كه از هر شدت و سختی نجات یافتی.
میّت میپرسد تو كیستی؟ به خدا سوگند كه من صورتی زیباتر از تو ندیدهام و كلامی شیرین تر از كلام تو نشنیدهام و بویی، بهتر از بوی تو نبوئیدهام. آن زیباروی پاسخ میدهد: من ثواب آن نمازی هستم كه در فلان شب از فلان ماه از فلان سال به جا آوردی. امشب به نزد تو آمدهام تا حق تو را ادا كنم و مونس تنهایی تو باشم و وحشت را از تو بردارم و چون در صور دمیده شود و قیامت بر پا شود، من سایه بر سر تو خواهم افكند.
امید آن است كه در پایان این نماز با فضیلت، تعجیل در فرج مولایمان و برآورده شدن حوائج محتاجان به دعا را فراموش نفرمایید.
منبع: برگرفته ازهدايت الأنام الي وقايع الايام، محدث قمى، ص ۹۷؛ مفاتيح الجنان، ص ۲۴۰